Testrit naar Limbourg (B)

Ik fiets nu al een jaar of 5 met GPS. Voor Barcelona hadden we als clubje een Garmin Touring Edge gekocht; en op een paar afslagen na, bracht dat apparaatje ons precies waar we elke dag wilde zijn: het volgende hotel in het volgende stadje of dorp. Inmiddels heb ik vorig jaar zelf een Garmin 1000 aangeschaft. Het ding werkt perfect. Je plukt een route van internet of je stelt zelf iets samen, even downloaden en de aanwijzingen komen vanzelf op je schermpje.  Ook voor deze tocht naar Santiago de Compostela maak ik gebruik van een uitgezette GPS-route. Zo hoef ik in principe ook niet bang te zijn dat ik verdwaal. Op de site van Europafietsers.nl kun  je bijna voor alle fietsroutes die daar worden beschreven een GPS-bestand downloaden. Ze worden regelmatig geactualiseerd zodat je er van uit kunt gaan dat je over de meest recente versie beschikt. En dus ook voor "Langs oude Wegen en Pelgrimssteden".
Maar zo dwangmatig als ik kan zijn in dit soort situaties, wil ik de zekerheid hebben dat die werkt; dat ik dus niet op dag 2, als ik de grens oversteek naar België, erachter kom dat de uitspraak "Houston we have a problem " ook voor mij kan opgaan. En dus maak ik van deze dwangmatigheid een deugd door afgelopen zondag samen met collega Frans en Roeland in Zuid-Limburg een en ander uit te proberen. Hoewel de weersvooruitzichten een paar dagen eerder goed waren, blijkt het fris en mistig te zijn als we vanuit Culemborg over de A2 naar he zuiden rijden. Bij Oost-Maarland, onder Maastricht en net voor Eijsden, laden we de fietsen uit en kan het 1e deel van de route uitgetest worden. Een hele geruststelling voor mij als blijkt dat de route al direct op de Rijksweg wordt opgepikt. We rijden al snel België in en genieten van het fietsen en het glooiende landschap.  We passeren Val Dieu, helaas geen tijd voor een kloosterbiertje, en zetten koers naar Limbourg. Afgesproken dat we daar een terrasje pakken om daarna weer met een ommetje terug naar Nederlands Limburg te fietsen. Zo af en toe hebben we een paar pittige klimmetjes; de voorlopers van de Ardennen. En op een van die klimmetjes ontwaren we een tweetal vol bepakte tourfietsers voor ons. Ik roep nog grappend naar Frans dat die zeker op weg naar Santiago zijn. En bij het passeren roep ik dan ook: "zeker op weg naar Compostela?". En ja hoor, inderdaad, op weg naar .... 
Ik verwacht dat dit straks wel vaker zal gebeuren. Op de racefiets met relatief weinig bepakking, ben ik natuurlijk iets sneller dan de gemiddelde tourfietser. En omdat het om een van de 2, vanuit NL, uitgezette fietsroutes naar Compostela gaat, ben ik er van overtuigd dat ik onderweg wel vaker kortstondig met een andere NL-tweewieler een praatje zal kunnen maken. 
In Limbourg (B) aangekomen, is het nog steeds koud en misty. Geen uitgezet terras, dus in de plaatselijke bruine kroeg bestellen we een bakkie koffie. De uitbater trakteert ons op een belgische wafel gevuld met honing. En hoewel we liever appeltaart hadden gehad, gaat deze wafel erin als koek. Na deze korte pauze breekt zo af en toe de zon door. We genieten van de omgeving en mij bekruipt het gekke gevoel dat over 7 weken ik dezelfde route zal volgen verder de Ardennen in naar het zuiden. Met een lusje draaien we weer richting NL om bij Slenaken de grens weer te passeren. We merken direct dat de klimmetjes weer venijniger zijn; in het Belgische deel van Limburg hebben we het toch iets glooiender ervaren. Met 75 km op de teller komen we weer in Oost-Maarland aan. Voor mij een geruststelling dat ik op de GPS-route kan vertrouwen. Later thuis blijkt echter nog dat de live-track niet werkte. Via de Garmin en mijn  telefoon kan Nelleke met live-track mijn route live volgen. Echter het signaal verdween bij de grens met België; achteraf blijkt dit een verkeerde internet-instelling op mijn IPhone te zijn. Gelukkig inmiddels opgelost. Mij gaf deze testrit het geruststellende gevoel dat ik in ieder geval op de GPS-route kan vertrouwen.